درباره‌ی این اثر، به قلم کارن کیهانی می‌خوانیم:«کتاب پیش رو، پارتیتور قطعه‌ی «آخرین قطره‌ی صدا» از آلبوم باغ بی‌برگی (موسسه‌ی فرهنگی-هنری ماهور، تابستان 1396) است.این اثر به سفارش آنسامبل نیواک و در بهار سال ۱۳۹۵ در تهران نوشته شده و در آذرماه همان سال در کنسرت گفتاگوی این قطعه برای نخستین‌بار توسط خواهران زربخش، در تالار رودکی تهران اجرا شده است. آخرین قطره‌ی صدا، نخستین قطعه از مجموعه‌ی حباب‌ها (Bubbles) است. در این اثر تکنیک تقلید (ایمیتاسیون)، نه به شکل غربی آن -که مبنای اصلی پلی‌فونی در موسیقی کلاسیک اروپایی است- بلکه از منظر تقلید در «جواب آواز» (در موسیقی کلاسیک ایرانی) به عنوان ایده‌ی اصلی مورد استفاده قرار گرفته‌است و نتیجتاً در سرتاسر اثر، یکی از دو ساز ویلن و ویلنسل نقش آواز و دیگری نقش جواب‌آواز را ایفا می‌کنند؛ اگرچه این نقش بی‌وقفه جابه‌جا می‌شود.»
