کتاب هفت پیکر و رنگ های سنتی اثر فرامرز پایور

درباره‌ی این کتاب، به قلم رامتین نظری‌جو می‌خوانیم:«مجموعه ی پيش رو شامل سه بخش جداگانه است: ۱. رِنگ‌های هفت‌پيكر: قطعات هفت‌پيكر مربوط به نمايشی است بر اساس منظومه ی بی همتای نظامی گنجوی (قرن ششم قمری) كه در خرداد ۱۳۵۵ با موسيقی فرامرز پايور و با همكاری گروه باله ی ملی بر روی صحنه ی تالار وحدت اجرا شده است و به جز پيش پرده، مقدمه ی چهارگاه و رنگ دسته جمعی، بقيه رنگ‌هايی هستند كه برای اقليم های مختلف بر اساس داستان هفت‌پيكر ساخته شده اند. اين موسيقی اگر چه برای يك نمايش و منطبق با فيگورهای موزون ساخته شده، اهميت آن فراتر از موسيقی يك نمايش است. چرا كه اين قطعات از لحاظ محتوا بسيار متفاوت با ديگر آثار ارزشمند استاد پايور هستند و نشان از شناخت و مطالعه ی موسيقی ساير ملل توسط ايشان دارد و می توانند به عنوان قطعاتی بسيار متفاوت و جالب در رپرتوار سنتورنوازی جای گيرند. به جرئت می توان گفت هيچ موسيقیدانی در تاريخ موسيقی ايران به اندازه ی  استاد پايور طيفی به اين گستردگی و تنوع در آثارش وجود ندارد. ۲. ساير رِنگ ها: اين رِنگ ها به طور پراكنده در آثار صوتی به جا مانده از استاد وجود دارند. ۳. رِنگ های رايج در فرهنگ عامه: در سی دی هفت‌پيكر اثر فرامرز پايور كه توسط مؤسسه ی فرهنگی ـ هنری ماهور منتشر شده است دوازده رنگ قديمی رايج در فرهنگ عامه وجود دارند. اين رنگ ها در بزم و شادمانی اجرا می شدند و استاد پايور برای ماندگاری و عدم تحريف اين قطعات كه بخشی جدانشدنی از موسيقی و فرهنگ اين سرزمين است آنها را به اتفاق حسين فرهادپور و استاد محمد اسماعيلی اجرا كرده‌اند.»