کتاب فرم در موسیقی اثر تاتیانا سورنونا کورگیان

در این کتاب، کوششی برای ارائه تصویری کلی از فرم‌سازی در دوره نُو به عمل آمده است. با آنکه تاریخِ آموزشِ فرمِ موسیقایی (به معنای امروزیِ کلمه) بیش از دو قرن سابقه دارد، اما نباید گفت که تئوریِ فرمِ این دوره کامل شده است.

در این کتاب، مؤلف اهدافِ خودش را دنبال کرده است، که عبارتند از:

۱.جمع بندیِ دستاوردهای ارزشمندِ آموزشِ فرم کلاسیک در سالهای گذشته؛

۲. برطرف کردنِ کمبودهای فراوانِ باقی‌مانده در تئوری فرم های کلاسیک- رومانتیک (پیش از همه ساختارِ جمله بزرگ، بخش‌های گسترش دهنده فرم‌های لید، برخی انواعِ خاصِ فرم‌های لید، ساختارهای رُوندُوی کوچک، بخش‌های گسترش دهنده فرمِ سونات)؛

۳. توصیف به حد کافی گسترده فرم‌ها در موسیقیِ قرن هفدهم - نیمه اولِ قرنِ هجدهم (علتِ صرف نظر کردن از بررسیِ فرم‌های صرفاً پلی‌فونیک، تحقیق شدگیِ بیشترِ این فرم‌ها در مقایسه با سایرِ فرم‌های این دوره بوده که در کُتُبِ پُر شمارِ پلی‌فونی منعکس است)؛

۴. تعیینِ خطوطِ اساسیِ فرم ها در موسیقیِ قرنِ بیستم.

برخلافِ تمامیِ کُتُبِ آموزشیِ موجودِ فرم، در این کتاب برای اولین بار اطلاعاتِ مربوط به فرم‌سازیِ باروک و معاصر در قسمت‌هایی اختصاصی متمرکز شده‌اند، که به نظر می‌رسد، امکان تصورِ کامل‌تر و متوالی‌ترِ خصوصیتِ فرم‌های دورانِ مختلف را فراهم می‌کند.