سهتار از خانواده ی تنبور است اما امروزه از نگاه روش نواختن و شکل دسته و تکنیکها بسیار به تار نزدیک است.
سه تار از کاسه چوبی از جنس گردو یک قسمتی و گلابی شکل و سطح رویی ( صفحه ) آن نیز از چوب توت یا اسپروس ساخته می شود که همین جنس و کیفیت چوب های مختلف و ظرافت های ساخت یکی از عواملی است که باعث ایجاد تفاوت کیفیت و قیمت در سه تار های ساخته شده می شود.
روی صفحه خرک چوبی کوتاه قرار می گیرد که عموما از جنس چوب شمشاد می باشد و در امتداد کاسه نیز دسته ساز می باشد که در سر آن 4 عدد گوشی قراردارد که دو عدد در سطح جلویی و دوتای دیگر در سطح جانبی چپ طراحی شده است .
دسته سه تار که اکثرا از چوب گردو ساخته می شود با استفاده از روده گوسفند و یا الیاف مصنوعی پرده بندی میشود و دارای 26 ردیف می باشد .
سه تار دارای 4 ردیف سیم است که از انتهای کاسه به وسیله سیم گیر به بدنه ساز متصل شده و در امتداد دسته کشیده شده است و در سرساز دور گوشی های چوبی پیچیده می شود .
سه تار عموما با ناخن انگشت اشاره نواخته می شود و به همین دلیل و به علل آکوستیکی صدای این ساز ظریف و ضعیف می باشد که البته برخی نوازندگان از مضراب های متفاوت در انواع سیمی و شاخ نیز استفاده می کنند .